Στην αρχαιότητα οι εφευρετικοί Έλληνες χρησιμοποιούσαν τον κόλιανδρο σε όλες του τις μορφές, τόσο τον φρέσκο όσο και τους σπόρους, ως φυσικό συντηρητικό κυρίως για τα κρέατα. Το ίδιο έκαναν και οι Ρωμαίοι που προσέθεταν στον κόλιανδρο κύμινο και ξίδι. Όσο για τις θεραπευτικές του εφαρμογές, υπάρχει πλήθος αναφορών ήδη από την εποχή του Ιπποκράτη. Για τις πληγές, για τον στρεπτόκοκκο, για τους πονοκεφάλους, τις
αιμορροΐδες και ένα σωρό άλλες ασθένειες και τραύματα. Ο Διοσκουρίδης έγραφε ότι η συστηματική χρήση του κόλιανδρου ωφελεί τα μέγιστα στην ανδρική σεξουαλικότητα. Ο κολίανδρος έχει ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Οι σπόροι του φυτού μπορούν να χαμηλώσουν την χοληστερίνη, ενώ ο χυμός του μπορεί να χρησιμοποιηθεί και εναντίον της ακμής. Έρευνες έχουν δείξει ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν αγχολυτικό.
Ο κολίανδρος, το φρέσκο ή αποξηραμένο βότανο και οι σπόροι σχηματίζουν χημική ένωση με τα βαρέα μέταλλα και βοηθά να μετακινηθούν έξω από το σώμα, αυτό περιλαμβάνει τον υδράργυρο και το μόλυβδο.
Μοιάζει με το μαϊντανό αλλά έχει πιο έντονη, διαπεραστική γεύση. Είναι βότανο αναλγητικό, αφροδισιακό, αντισπασμωδικό, αντισηπτικό, λιποδιαλυτικό, αναζωογονητικό, βοηθάει για την καταπολέμηση του στρες και της ημικρανίας, των αρθριτικών και μυϊκών πόνων και του κρυολογήματος. Χρησιμοποιείται κυρίως σε διεργασίες που αφορούν την αγάπη και τον έρωτα. Επίσης, έχει προστατευτικές ιδιότητες και λέγεται ότι εξασφαλίζει αθανασία της ψυχής.
Χρησιμοποιήστε τον φρέσκο ή σε κόκκους στη μαγειρική ωμό ή μαγειρεμένο.
