Όπως αναφέρεται οι Μάγια την θεωρούσαν ιερό φυτό και συμβόλιζε γι’ αυτούς το “δέντρο της ζωής”. Ακόμα και σήμερα συνηθίζεται σε όλες τις τροπικές ή υποτροπικές περιοχές να φυτεύουν παπάγιες στον περίγυρο των σπιτιών. Συμβολίζοντας την ασφάλεια για πολλές φτωχές οικογένειες. Ακόμα χαρακτηρίστηκε από τον Χριστόφορο Κολόμβο «το φρούτο των αγγέλων». Το δέντρο αυτό φτάνει τα 9m σε ύψος και μοιάζει με φοίνικα. Διαθέτει γαλακτώδη χυμό στους καρπούς, στον βλαστό και στα φύλλα του φυτού. Είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α, C φυτικές ίνες και μέταλλα όπως ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, κάλιο και φώσφορο. Η παπάγια είναι επίσης πλούσια σε ένα ένζυμο, που ονομάζεται παπαΐνη και βοηθά ιδιαίτερα την πέψη, την αφομοίωση των πρωτεϊνών ενώ χρησιμοποιείται και για την θεραπεία τραυμάτων και εγκαυμάτων.
Λόγω της περιεκτικότητας στη φυτική πεψίνη (παπαΐνη), προσδίδονται πολλές ιδιότητες στο φρούτο. Είναι φυσικό υποκατάστατο αντιόξινων φαρμάκων και είναι πολύ χρήσιμη σε άτομα που πρέπει να αποφεύγουν τη γλουτένη, γιατί διασπά τις μικροποσότητες γλουτένης που παρεισφρέουν στη διατροφή τους. Η παπάγια εμφανίζει αντικαρκινικές ιδιότητες έναντι του καρκίνου του τραχήλου, του μαστού, του ήπατος, του πνεύμονα και του παγκρέατος. Έχει αναζωογονητικές ιδιότητες, και οι χυμοί της προλαμβάνουν τη γήρανση. Η γεύση του προσομοιάζει αυτή του ροδάκινου και του ανανά. Χρησιμοποιείται από την βιομηχανία για την παραγωγή αναψυκτικών, μαρμελάδας και παγωτού ενώ η πράσινη παπάγια χρησιμοποιείται στην κουζίνα της Ταϊλάνδης. Με την αποξήρανση της παπάγιας διατηρούνται όλα τα θρεπτικά συστατικά, και τρώγεται σε σαλάτες μαζί με ξηρούς καρπούς..
