Το όνομα του προέρχεται από τα συνθετικά Gale που σημαίνει γάλα και Ega που σημαίνει φέρω. Το φυτό ονομάστηκε γαλάγουσα γιατί όταν το τρώνε τα ζώα κατεβάζουν γάλα. Είναι φυτό γνωστό από τον 16ο αιώνα και την εποχή εκείνη θεωρούσαν την γαλάγουσα σημαντική για την καταπολέμηση της πανούκλας, του πυρετού και κατά των λοιμωδών νοσημάτων. Το χρησιμοποιούσαν ακόμη για να μειώνει το ζάχαρο στο αίμα και για να βοηθά την πέψη ως διουρητικό.
Το βότανο είναι γαλακτογόνο, αντιδιαβητικό, διουρητικό και εφιδρωτικό. Είναι ένα από τα πολλά βότανα που μειώνουν το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα. Ωστόσο η χρήση του δεν πρέπει να αντικαταστήσει την θεραπεία ινσουλίνης και πρέπει να γίνεται κάτω από την επίβλεψη ειδικού. Είναι ισχυρό γαλακταγωγό και διεγείρει την παραγωγή και ροή του γάλακτος. Μπορεί επίσης να ενισχύσει την ανάπτυξη των μαστικών αδένων.
Το φυτό και ιδιαίτερα οι σπόροι, περιέχουν αλκαλοειδή (γαλεγίνη) και ένα φλαβονοειδές γλυκοσίδιο (γαλουτεολίνη). Περιέχει επίσης σαπωνίνη, τανίνη, ένα πικρό στοιχείο και γλουκοκινίνη.
