Ο Διοσκουρίδης το ονόμασε κενταύριο γιατί κατά τη μυθολογία ο Κένταυρος Χείρωνας θεράπευε τις πληγές με αυτό. Τα χαρακτηριστικά συστατικά με την πικρή γεύση στο βότανο είναι οι σεκοϊριδοειδείς γλυκοζίτες και η γεντιοπικροσίδη. Γνωστό από την αρχαιότητα γιατί το κενταύριο ήταν το αγαπημένο αντίδοτο των Δρυίδων, που το χρησιμοποιούσαν σε τσιμπήματα φιδιών και σκορπιών.
- Είναι βότανο πικρό, ηπατικό, ορεκτικό, χολαγωγό, εφιδρωτικό, χωνευτικό, εμετικό, αντισκορβουτικό, ελμινθοκτόνο και τονωτικό.
- Ενισχύει τη λειτουργία του πεπτικού συστήματος.
- Αυξάνει τις στομαχικές εκκρίσεις επιταχύνοντας έτσι τη διάσπαση των τροφών.
- Διεγείρει την όρεξη και χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις ανορεξίας.
- Αυξάνει την παραγωγή χολής.
- Έχει αντιδιαβητική και αντιφλεγμονώδη δράση ενώ χαρακτηρίζεται από αντιαλλεργικές, καταπραϋντικές και στυπτικές ιδιότητες.
- Επίσης από το κενταύριο παρασκευάζεται Λοσιόν που απομακρύνει από το πρόσωπο σημάδια από φακίδες και στίγματα. Θεωρείται αποτελεσματικό και κατά της τριχόπτωσης.
