Παράγεται από μέλισσες που συλλέγουν μελιτώματα αντί νέκταρ λουλουδιών. Τα μελιτώματα παράγονται από τις σακχαρούχες εκκρίσεις εντόμων που παρασιτούν και τρέφονται από τους χυμούς του δέντρου (π.χ. έλατα, πεύκα, βελανιδιές, κλπ.) τις οποίες συλλέγουν οι μέλισσες και με τη βοήθεια διαφόρων ενζύμων τις μετατρέπουν σε μέλι. Είναι συνήθως πιο σκούρο με υψηλότερη περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα, και έχει πιο δυνατή γεύση και ιδιαίτερα διατροφικά και θεραπευτικά οφέλη.
Oι κυριότερες περιοχές παραγωγής πευκόμελου είναι η βόρεια Eύβοια, η Xαλκιδική, η Θάσος, η Σκόπελος, η Zάκυνθος και η Pόδος. Λόγω της χαμηλής συγκέντρωσης σακχάρων, δεν είναι πάρα πολύ γλυκό. Tο πευκόμελο είναι πιο σκούρο από το θυμαρίσιο. Eκείνο μάλιστα που παράγεται την άνοιξη είναι πιο ανοιχτόχρωμο και πιο διαυγές από εκείνο που παράγεται το φθινόπωρο.
Τα ελληνικά βιολογικά πευκόμελα έχουν τις ισχυρότερες αντιβακτηριακές ιδιότητες μεταξύ όλων των ελεγχθέντων μελιών. Βρέθηκε να ασκούν αντιβακτηριακή δράση κατά του Ε coli, S. marcescens, Β sphaericus, S. epidermidis, και Β subtilis. Tο πευκόμελο ζαχαρώνει σχετικά αργά, αφού η φυσική περιεκτικότητά του σε γλυκόζη είναι χαμηλή. Συγκεκριμένα, τα αμιγή πευκόμελα παραμένουν ρευστά, δηλαδή χωρίς να κρυσταλλώσουν, για περισσότερο από ενάμιση χρόνο.
