Είναι πολύ γνωστό φαρμακευτικό φυτό από την αρχαιότητα. Βήχιον το ονόμασε ο Διοσκουρίδης, που το θεωρούσε το πιο δραστικό αντιβηχικό. Στη λαϊκή ιατρική το συνιστούν κατά του βήχα, όπως και φαρμακευτικές εταιρείες το χρησιμοποιούν σήμερα σε αντιβηχικά σκευάσματα και φίλτρα για καπνιστές. Θαυματουργό λοιπόν αντιβηχικό, αλλά και με αποχρεμπτικές, μαλακτικές, αντικαταρροικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται για βρογχίτιδες, λαρυγγίτιδα, άσθμα και στα περισσότερα προβλήματα του αναπνευστικού συστήματος.
Έχει ελαφρώς διουρητικές ιδιότητες και προτείνεται για την κυστίτιδα. Εξωτερικά χρησιμοποιείται (με μορφή κομπρέσας ή κατάπλασμα) για ανακούφιση από μυϊκούς και ρευματικούς πόνους. Τα θεραπευτικά του μέρη είναι τα άνθη, αλλά και τα φύλλα του, που συλλέγονται αργότερα, μετά τον Μάιο.
Γενικά :
- Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για χρόνια ή οξεία βρογχίτιδα, ερεθιστικό βήχα και κοκίτη.
- Χρησιμοποιείται για βρογχίτιδες, λαρυγγίτιδα, και στα περισσότερα προβλήματα του αναπνευστικού συστήματος.
Θεραπευτικές Ιδιότητες
-
Αποχρεμπτικό: Βοηθά στην αποβολή της βλέννας και της φλέγμας από το αναπνευστικό σύστημα, καθιστώντας τον πολύτιμο για το βήχα και τη βρογχίτιδα.
-
Αντιφλεγμονώδες: Μπορεί να μειώσει τη φλεγμονή στους αεραγωγούς και να ανακουφίσει τον ερεθισμό του λαιμού.
-
Ηρεμιστικό: Έχει ηρεμιστικές ιδιότητες που μπορούν να ανακουφίσουν από την αίσθηση του «ξηρού βήχα».
Παραδοσιακή Χρήση
-
Έγχυμα: Συνήθως παρασκευάζεται σε έγχυμα, το οποίο πίνεται για να ανακουφίσει από το βήχα. Μπορείς να το φτιάξεις βάζοντας μια κουταλιά του βοτάνου σε ζεστό νερό και αφήνοντας το για 10-15 λεπτά.
-
Αλοιφή: Σε κάποιες περιπτώσεις, παρασκευάζονται αλοιφές ή τοπικές εφαρμογές για ανακούφιση από φλεγμονές ή πόνους στους μύες.
Προσοχή
*Πρέπει να σημειώσουμε ότι το βήχιο (όπως και πολλά άλλα βότανα της οικογένειας Σολανώδη) περιέχει αλκαλοειδή, τα οποία μπορεί να είναι τοξικά σε υψηλές δόσεις. Για το λόγο αυτό, η χρήση του πρέπει να γίνεται με μέτρο και κατά προτίμηση υπό την καθοδήγηση ενός ειδικού.
